Helaas zit de vakantie er weer op, terug naar huis!
We waren lekker op tijd wakker want het werd een laatste dag met inpakken maar toch ook nog genieten. We reden eerst even naar Cherso om wat broodjes te halen en de Donuts op te halen die we gisteren besteld hadden. Eenmaal bij de bakker werd er een hoop in het Grieks geschreeuwd en het antwoord mijn kant op was "It's not here jet, it will be there in 10 minutes" okee, dus namen we wat lekkers voor onszelf mee en gingen we in de auto even zitten wachten .. na 15 Minuten toch nog maar een keer terug en weer kreeg ik het zelfde te horen .. De 3e keer toen ik terug was hoorde ik Sorry sorry , hou het maar op 14.30 uur, dan zijn ze er allemaal, 7 stuks dus. We reden nog maar even langs de Lidl om wat voor Celine en Jip mee te nemen.
Toen ik daar stond te wachten kreeg ik een Appje van Celine .. waar zijn jullie ?? Die 2 moesten om 11.00 uur de kamer uit en stonden bij ons voor de deur met hun koffers .. oepsss .. ze moesten nog maar even een paar minuutjes wachten hahahaa. Om 11.10 uur waren we weer terug, viel best mee toch, en die 2 lagen lekker in het zwembad, geen probleem dus. We zijn samen gaan ontbijten op balkon en rond 12.30 uur zijn we lekker het zwembad in gedoken. Gewoon omdat het nog kon op onze laatste dag.
Tussendoor zijn we toch maar de koffers in gaan pakken, Ria had een koffer van 25Kg en de mijn werd bijna 26Kg .. oepsss .. maar goed ze zijn hier niet zo moeilijk en we konden combineren met de handbagage want dat was niet zoveel dit keer. Na de koffers werd het weer het zwembad, we wilden eerst nog even naar het strand maar dat lieten we maar zitten zodat ik nog ff met de 3 Zweedse dames kon spelen in het zwembad hahahaaaaa ..
Rond 15.00 werd er op de deur geklopt, ik deed open en toen stond Rafaëlla (de schoonmaakster) voor de deur, ze deed een stapje opzij en toen stond ook haar zoon Matheos naast haar. Samen kwamen ze even afscheid nemen van ons, hij vond ons zo leuk dat hij speciaal nog even persoonlijk afscheid wilde nemen. Hij gaf een hand en er kwam een heel verhaal uit zijn mond, gaaf was dat !! Daarna was het voor de laatste keer nog maar even het zwembad in. De laatste foto's werden gemaakt, de laatste balletjes werden gegooid .. en .. mijn laatste ijskoude Mythos werd gedronken, de tijd ging erg snel nu .. tot het appje van Melissa. 1 Uur vertraging schreef ze!! Huh, okee dat betekende dus simpelweg gewoon 1 uur langer op Kreta hahahaa.
We bleven nog wat langer bij Eva en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Net toen wij naar beneden liepen stond er al een ander stel afscheid te nemen en die moesten nog afrekenen, op dezelfde manier waarop wij dat hadden gedaan, allemaal krabbeltjes op papier!! Het duurde bijna een kwartier en toen wilde ik er echt tussendoor gaan anders zouden we nog te laat komen. Gelukkig namen ze op dat moment afscheid en konden wij aan de ceremonie van afscheid nemen beginnen :-)
We bedankten Eva en Harry voor de goede zorgen voor ons en voor onze meiden en het feest van 4 July uiteraard. We klopten bij Michaela (De Zweedse) op haar deur en ze deed open met alleen een laken om haar heen (!) ze kwam net onder de douche vandaan hahaa .. maar ze zou zich ff aankleden en ff later stond ze ook, met haar 2 meiden, in de receptie om afscheid te nemen. Die 2 kleine meiden hingen nog even om me heen en er werden nog wat laatste foto's gemaakt. Als laatste was de Barman Elias aan de beurt en nadat we hem goodbye hadden gezegd stapten we in de auto.
Jip had alle koffers al in de auto gegooid en mijn koffer (de allergrootste) op de voorstoel gezet. Het paste allemaal precies, okee ze zaten niet zo heel comfortabel op de de achterbank met z'n allen maar we hoefden in ieder geval geen 2x te rijden. 20 Minuten later kwamen we aan op de luchthaven, het was er erg druk en het verkeer werd zelfs door de politie geregeld. Dat was jammer want ik wilde eigenlijk ff snel parkeren, inchecken, en dan pas de auto wegzetten, dat zat er helaas niet in. Ik zette iedereen eruit inclusief de koffers en ben de auto weg gaan brengen. Ik maakte nog een foto van de mannen van Justrentals en 5 minuten later was ik weer bij de rest.
We moesten bij balie 23 zijn maar binnen in de hal was het zo druk dat erg geen doorkomen aan was. We liepen dus buitendoor, Celine liep met de kar met 2 koffers erop en daar bovenop de Donutsen .. en ja hoor .. opeens pleurde de donutsen eraf en daar viel een koffer precies bovenop .. neeeee, daar hadden we zoveel moeite voor gedaan!! Gelukkig viel de schade nog mee, de doos was een beetje gekreukeld maar daar bleef het ook bij, ze had weer mazzel dus.
Bij de balie stond werkelijk niemand, huh .. dus ik zei dat wel Standby wilden vliegen en dat ik Staff was, er werd ff heen en weer gebeld en ze keek niet al te vrolijk .. wat bleek nou, iedereen was al ingechecked omdat niemand wist dat ie een uur vertraging had. Even later zat de dame nog wel te dollen met mij, ze wilde toch wel mijn pasje zien, maar toen ik hem wilde geven zei ze toch lachend .. ach laat maar zitten. Ik gaf haar wat lekkers om te delen met haar collega's en ze deed totaal niet moeilijk overde koffers van 25 en 26 Kg. We mochten door naar Security 5, dit had ik nog nooit zo snel meegemaakt.
Ook de security ging best rap met maar een paar man voor ons, onze zakken moesten we even leegmaken (Ik vergat natuurlijk mijn Transavia Pasje uit mijn zak te halen dus werd weer gefouilleerd) maar verder geen problemen. In de ruimte achter de security was het echt een gekkenhuis, wat liepen daar veel mensen zeg, geen vrije stoel te bekennen. We kleedden ons ff om (Korte broek voor lange broek) en gingen maar op zoek naar wat stoeltjes die we even later nog vonden ook.
Op de borden was nog steeds niets terug te lezen over eventuele vertraging, maar volgens Flightradar liep ie echt wel 45 minuten vertraging op. Uiteindelijk verscheen er op de borden dat we mochten boarden en dat was toch wel een uurtje later dan geplanned. We kregen stoel 27 E en F en ik zei dat we lekker via de voorkant in zouden stappen zodat we effe kennis konden maken met de Purser en de donuts konden overhandigen. Het ging precies zoals geplanned, we liepen door naar achteren en in het midden stond CA2 Marjolein, daar maakten we ook nog even kennis mee en ze bood ons gelijk de stoelen bij de nooduitgang aan, hoppaahhh, daar had je pas een ruimte zeg, bedankt Marjolein, heerlijk dit!!
Even later kwam Purser Elles nog even vragen of ik had gemaild voor Cockpit Okee voor Jip en mezelf, dat klopte inderdaad, ze keek een beetje moeilijk en zei dat deze Captain niet zo heel erg makkelijk was, maar ze zou haar best doen. Bij de eten en drinken ronde namen we allemaal wel wat lekkers te eten en te drinken, de Crew prijzen maakten dat allemaal lekker goedkoop.
Ik ben tussendoor nog even naar voren gelopen om even te kwekken met de dames, gewoon ff socialisen en vragen hoe het in de Cabine-wereld gaat de laatste tijd, even later zei Elles opeens dat het ging lukken in de cockpit, we zouden een half uur van tevoren worden gehaald, en dan zouden we samen in de Cockpit mogen gaan zitten .. Hooppaaahhh ... mission completed!!! Ik zei het tegen Celine en zei dat ze Jip maar een klein beetje voor moest gaan bereiden, want hij was al helemaal enthousiast in het vliegtuig, maar in de cockpit moest hij wel een beetje relaxen hahahaa.
Ik heb hem zelf ook nog effe verteld wat hij kon verwachten en waar hij op moest letten en dat hij vooral NERGENS aan mocht gaan zitten .. het kwam allemaal wel goed. We maakten even kennis in de Cockpit met Erwin en Alje en gingen zitten op die veel te krappe stoeltjes, het uitzicht maakte alles goed natuurlijk hahahaa. Alje heeft heel veel uitgelegd aan Jip en hij kreeg zelfs een koptelefoon op zodat hij ook de verkeersleiding kon horen praten. Het was een gezellig laatste half uurtje en met de landing stond er zoveel wind dat we een beetje zijwaards kwamen aanvliegen en dat was grappig om te zien. Erwin zette de Boeing 737-800 netjes neer op de Zwanenburgbaan en na een stukje taxien namen we afscheid van elkaar.
Daarna was het de beurt om afscheid te nemen van het Cabine personeel, die hadden ons weer helemaal goed verzorgd, we pakten onze handbagage en liepen naar Band 6 om op onze koffers te wachten. Dit keer duurde het langer dan we gewend waren, er kwamen meerdere vluchten door elkaar over deze band, best wel rommelig. Boven bij Vertrekhal 2 stonden Melissa en Vaders en Moeders op ons te wachten, op die manier hoefden zij niet helemaal hun auto te parkeren wat best wel lastig en prijzig is op Schiphol.
We reden achter elkaar aan terug naar huis, Ria en ik zaten bij vaders in de auto en Melissa reed met de anderen voor ons uit. Toen we op de Alkemade laan reden zagen we Melissa aan de kant van de weg staan met de klep omhoog. Het lampje van de olie was gaan branden en er kwam rook uit de motor en hij maakte een heel erg hard geluid. Dit was foute boel .. en wat een timing, het was 02.15 uur in de nacht en we waren allemaal moe !! Ik heb hem even af laten koelen en ben toen heel voorzichtig naar huis gereden .. dat harde geluid kwam weer terug maar gelukkig redde ik het tot de parkeerplaats .. we hebben de koffers binnenneergezet, hebben even met de poezen gekroeld en zijn rond 03.00 uur gaan slapen .. wat was dit een HEERLIJKE vakantie met een vervelend einde van mijn Seat .. maar die vakantie pakken ze ons niet meer af !!!