De dag van de spanning :

Na een frisse, nou ja . . . meer koude nacht (14 graden) zijn we ‘s morgens om 09.00 uur vertrokken richting Camping Bi Village in Fazana (Kroatie). In het eerste dorpje dat we tegenkwamen zijn we de lokale supermarkt in gegaan om wat broodjes te scoren. Deze hebben in hetzelfde dorpje langs een gezellig stromend beekje in het zonnetje opgegeten.

 

Toen we eenmaal weer 10 minuten op weg waren . . . HIELD OPEENS DE WEG OP ! ! !    Tja, en nu . . . Een oude houten brug, hangend over een bergriviertje, verbond onze kant met de overkant. Je kon aan de overkant zien dat er geen asfalt meer was maar een zeer grove kiezelweg die door de bergen heen werd geleid.

Op het moment dat we om wilde keren zagen we een lokaal autootje dezelfde brug overgaan . . . dus . . . het was dus mogelijk ?. Nou dat hebben we geweten, om een lang verhaal kort te maken heb ik in totaal zo’n 6 km op het puntje van mijn stoel gezeten, kuilen ontwijken, te groten rotsen ontwijken, diepe plassen ontwijken, hobbelend van links naar rechts, bergje op bergje af, en dat echt niet harder dan stapvoets anders zou het echt niet goed gaan.

Na 4 km hadden we weer even wat asfalt en was de hoop weer terug, dit werd wel direct gevolgd door zo’n 12 haarspeldbochten direct achter elkaar, maar als dat alles was . . pffff . . .

En wat dacht je ??? Het asfalt hield wéééér op en ging over in dezelfde rotsweg die we al 4 km hadden gevolgd, dit hield nog zo’n 2 km aan voordat we de échte begaanbare weg weer op reden. Hier zijn we eerst even gestopt om wat te drinken en te vieren dat het allemaal goed was gegaan ?.Uiteraard zijn we vanaf dit moment niet meer van de ‘grote weg’ afgeweken en konden we ongestoord en zonder file doorrijden tot aan de tolhuisjes bij Triëste. Hier hadden we een kwartiertje vertraging en daarna op naar de Sloveense grens.

Net na de tol begon de file weer opnieuw dus wat doe je dan, dan ga je binnendoorrijden, afgaande op Tom & Tom (Bijnaam TomTom). Nou dat hebben we geweten met een kaart die outdated was, links waar geen weg meer was en uiteindelijk lekkere smalle weggetjes van kinderkopjes en als toetje een afdaling van 20%, ik kan je zeggen . . dat is heeeel erg stijl naar beneden !!

Toen we dat achter de rug hadden kwam de Sloveense grens al in zicht en 10 minuten later hadden we die achter ons gelaten. We kwamen toen langs de kustweg te rijden en het zag er allemaal erg mooi uit . . . tot het moment dat alles weer stapvoets ging rijden. Uiteindelijk zijn nog zo’n 1 ½ uur bezig geweest (stapvoets berg op berg af) om de Kroatische grens over te steken en de ‘snelweg’ te bereiken. Op de snelweg, wat wij overigens een Provinciale weg zouden noemen, richting Pula liep alles wel lekker, met een gemiddelde snelheid van zo’n 90 km/uur waren we ruim een uurtje later aangekomen in Fazana.

Om 16.30 uur kwamen we aan op de camping, binnen 10 minuten ingechecked en vervolgens werden we naar het ontvangstcomité doorgestuurd. Daar werden de laatste paperassen in orde gebracht en werden we begeleid naar onze accommodatie. Op ons gemakkie de auto uitgeladen en daarna de Supermarkt geplunderd, het zwembad gezocht, het strand bekeken, toiletgebouw gekeurd en nog even lekker wat gedronken. Hierna waren we allemaal een beetje gaar dus werd het tijd voor een douche en lekker naar bed. Om 10.30 uur ging dus ook het lampje uit in de tent ?