De dag dat we Chania weer moesten verlaten.
We waren alweer vroeg wakker en hebben lekker even op balkon in de zon gezeten. De haven begon weer op te starten en je ze de bevoorrading recht onder je. Allerlei auto's pickups brommertjes kwamen langs met vanalles. Ook de eerste toeristen zag je alweer aan de koffie of aan het ontbijt gaan. Om 09.30 zijn we gaan ontbijten en Christos zette weer allerlei lekkers op tafel. Het was een geweldige man, vol passie vertellen over zijn hotel en Chania zelf. Het was echt een man naar mijn hart, moest ook niets van massa toerisme hebben en hield van de autentieke restaurantjes met name. Zo zijn wij ook, we zeiden waar we meestal naar op zoek gaan en ook vinden :-) Ook het leren van de Griekse taal vond hij leuk, ik heb hem ook nog een zinnetje laten zeggen dat ik dan weer opgenomen heb. "Have a nice day = Ná echies kali mera" , hij kon er wel om lachen. Zoals heel veel Grieken kon hij Nederland ook wel, Leiden was hij als student geweest zonder geld .. een goed vriend van hem heeft sinds een paar jaar een Grieks restaurant Mitsos in Amsterdam, we hebben zijn naam opgeschreven en als ik er een keer zou komen dan zou ik hem de groetjes doen .. dus dat moeten we dan maar een keer gaan regelen.
Na het ontbijt zijn we de pier op gaan lopen, maar mama mia .. wat een wind stond er toch, maar "Die Hards" als wij zijn zijn we gewoon doorgelopen natuurlijk .. het was ook echt de moeite waard, harde wind, hoge golven en mooi uitzicht richting de haven en onze hotelkamer. Ria had sjans met een straathond, die heeft ons de hele weg gevolgd tot de vuurtoren aan toe, ach ja .. je had geen last van hem. Om 11.30 uur waren we weer terug en hebben we alles ingepakt om uit te gaan checken.
Na een foto met Christos hebben we de koffers gepakt en zijn we naar de auto gelopen. Hoppaaahhh .. je kon echt niet meer door de ramen kijken. Die had natuurlijk 2 dagen lang stilgestaan in de harde zeewind hahahaa .. Ik kon het nodige schoonmaken en toen zijn we gaan rijden richting Matala. Matala ligt helemaal in het zuiden van Kreta maar omdat we toch ver moesten rijden kon die extra 2 uur er ook nog wel bij. Onderweg heb ik nog even de tank volgegooid en die man verstond niet echt dat ik Fifty zei .. "Fifteen" zei hij ? EN opeens zei ik uit het niets "Peninda" dat betekent 50 op zijn Grieks, toen moest hij lachen, en snapte het. Er ging 49,00 euro in en hij zat vol, die ene euro kreeg hij fooi :-) Ik kon daar wel gelijk mijn ramen wassen en dat was echt nodig!!!
We reden dwars door de bergen en het was een mooie rit .. totdat ik opeens een groene (gifgroene) salamander de weg over zag steken .. en riep nog .. neeee!!! maar hij ging toch, en toen voelde ik die hobbel .. ik was er dus overheen gereden .. R.I.P. salamandertje !! De weg naar Matala was ook weer mooi, leuke weggetjes met hier en daar wel hele grote gaten in de weg die we nog herkenden van vorig jaar. De weg was helemaal verzakt, een paar hekken erom heen en klaar hahaaa. Eenmaal aangekomen in Matala zag je de wilde woeste zee al, schitterend om te zien met die hele hoge rotswand ernaast. Het bijzondere hiervan was dat deze wanden eigenlijk eeuwenoude grafkamers waren. Parkeren was overigens ook ff 2,00 per auto .. ach ja, laat die toeristen maat betalen :-) Je kon (ook tegen een betaling van 2,00 pp) de grotten in en de muren beklimmen. Heel erg apart om te zie en zeker om te bedenken wáár je eigenlijk naar keek, en wara je in liep .. grafkamers .. creepy!! Buiten dat was het uitzicht ook nog eens fantastisch, vanaf boven die wilde zee bekijken, helder blauw met witte golven op het strand .. geweldig !!
Na een uurtje zijn we de auto weer ingestapt en was onze bestemming "Anisarras" .. tegen een uur op 6 waren we in de buurt en toen besloten we toch maar om eerst even wat te gaan eten in Cherso, we reden via de 3 kleine dorpjes Old Chersonissos, Piskopiano en Koutouloufari .. heerlijk om alles weer te zien, Alex and Christine, Astra Village, Sunrise noem maar op .. en even later stonden we voor Adonis .. sweet memories van 22 jaar geleden hahahaa .. maar het werd nu wel steeds voller en voller gebouwd .. jammer!
Nu gingen we op zoek naar een fles Ouzo .. en die vonden we in de supermarkt (die overigens helemaal verbouwd was) aan het einde van de hoofdstraat in Cherso. De buit was binnen, dus we parkeerden de auto en liepen direct naar Peach Pit, gewoon lekker simpel een Pita gyros .. en die was echt weer heerlijk !!!! Na een ijsje te hebben gekocht liepen we terug naar de auto .. uhh .. auto?? Waar was de auto .. we waren er gewoon voorbij gelopen hahahaaa .. hebben wij weer !!
En toen was het zover, we reden naar Eva en Harry, hun auto stond er dus ze waren aanwezig. We liepen naar binnen en zagen ze al staan, samen met 2 andere mensen. Even later kwam ze ons verwelkomen op een manier zoals alleen Eva dat kan, heerlijk uitbundig ;-)) Het was goed ze weer te zien, het voelde echt weer als thuis komen. Ze wilde eten maken voor ons, maarja we hadden al wat gegeten. We spraken af even naar boven te gaan, even te rusten om daarna later op de avond naar beneden te gaan om lekker bij te kletsen. We kregen kamer 209 dit keer omdat ze vond dat de 3e etage nog niet schoon genoeg was vanwege de harde wind die er was geweest .. en we kregen dit en we kregen dat .. en we kregen zelfs de sleutel van de zijdeur zodat we naar binnen konden als ze zelf weg waren.
Rond 21.30 uur gingen we terug naar beneden en Eva stond in de keuken .. oepss, moesten ze zelf nog eten ?? Liepen wij in de weg ?? Maar niets was minder waar, ze was wel aan het koken, maar dat waren kleine hapjes voor ons alle 4. Er kwamen 4 borden op tafel en bestek. Even later kwam Harry met een grote pan met pasta, er kwam komkommer, appel, kaas, olijven en veel meer. Allemaal kregen we wat te drinken, zelf gingen ze aan de Raki en ik kreeg een fles Ouzo Plomari. Even later zei Eva dat ze mij wel een beetje kende, ze wilde eigenlijk Bonen eten maar ze wist nog dat dat echt niets voor mij was .. en ze had gelijk hahaha, wat een mensen kennis he, enwat lief toch!!!
We hebben gezellig zitten eten maar vooral zitten kwekken, uiteindelijk werd het 00.30 uur voordat we naar boven gingen, wat zijn zij allebei toch gastvrij en begripvol en harde werkers tegelijk .. het voelde echt helemaal goed (maar vreemd tegelijk omdat ze alles voor ons deed) .. heerlijk dit. Om 01.00 uur ging mijn lichtje uit .. tijd om eens een lekkere nacht te maken zzz zzz zzz