De laatste 'volle' dag :

Vandaag is de laatste volle dag voordat we morgen weer richting huis gaan vertrekken na 2 heerlijke weken te hebben gehad in Fazana Kroatie. We wilden het eerst rustig houden vandaag, maar ja, de laatste dag he . . daar moet je nog wel wat van maken natuurlijk, en dat hebben we gedaan, pffff, en het zonnetje heeft daar aardig aan meegewerkt :-))

's Morgens zijn we om een uurtje of 09.30 uur weggereden met als betemming Rovinj. Jawel, weer een keer terug naar Rovinj (voor de 4e keer nu). Nu had Ria het idee om gepakt met zwemspullen, snorkelspullen, voedsel en drank naar de eigenlijk onbegaanbare kust van Rovinje te gaan. Gisteren hadden we gezien dat daar een plateau was gemaakt waar je lekker op zou kunnen zonnen, en vandaaruit de zee in kon gaan via de onmogelijke rotsen.

Op weg naar Rovinj kwamen we eerst nog vele Olijfbomen tegen, Ria trok nog net de handrem er niet op, maar we moesten wel even stoppen (langs een drukke weg) om een aantal foto's van ons allemaal te maken, voor en onder de olijfbomen. Die toeristen ook altijd die gewoon hun auto langs de weg parkeren :-))

Eenmaal in Rovinj aangekomen, we wisten nu inmiddels wel waar we konden parkeren, stonden we om 10.45 uur naast de auto en hadden we allemaal wel iets om te dragen. Het was wel te hopen dat er nog plaats zou zijn omdat we een behoorlijk stuk, dwars door het oude Rovinj, moesten lopen voordat we er zouden zijn. Gelukkig was er nog plaats voor ons op het rode plateau en hebben we onze handdoeken neergelegd. Dat was maar heel kort want er stond een wind, niet normaal !! De handdoeken waren bijna weggewaaid dus hebben we de tassen er maar opgelegd.

Om 11.15 uur hadden we de waterschoentjes aan en de snorkels op en konden we ons heeeel voorzichting in de adriatische zee laten zakken. Van bovenaf was het echt super om te zien hoe helder het water was. Dat bleek ook toen we eenmaal in het water lagen. Veel mooie visjes en zelfs en krab werd er door melissa gezien. Met de onderwater camera een aantal fototjes geschoten en na een half uurtje weer terug naar de handdoeken. Tot 13.30 uur zijn we aan paar keer weer gaan snorkelen en hebben toen de spullen weer ingepakt, de parkeermeter liep tenslotte ook door he, en we wilden ook nog wat . . pfff . . winkeltjes zien.

Op de weg terug zijn we eerst naar het hoogste punt gelopen, dat was de kerk die helemaal boven aan het dorp over het hele dorp heenkijkt. Voor ons was het ook een mooi gezicht om vanaf deze hoogte het dorp te kunnen overzien. Gelukkig was het uitzicht mooi want de klim ernaartoe, met zo'n 31 graden, was ' vet zwaar' voor ons allemaal.

Al afdalend door de steile smalle straatjes over alleen maar zeer gladde keien (vraag maar aan Ria :-) kwamen we natuurlijk de nodige winkeltjes tegen. Hier en daar een foto gemaakt en opeens liepen we langs een soort van mini-pizzeria. Eerst liepen we door maar later keken we elkaar aan en leek het ons toch wel leuk om een tussendoortje te eten. Eerst zaten we binnen maar zo snel er buiten een tafeltje vrijkwam zijn we daar gaan zitten, dat wil zeggen gewoon aan een tafeltje in zo'n super smal en steil straatje. We hebben hier lekker een mini-pizza gegeten en wat gedronken (Totaal 170 Kuna = 24 Euro) en zijn toen verder afgedaald richting parkeerplaats.

Op onze weg daarnaartoe hebben we uiteraard nog wel een overheerlijk schepijsje gekocht, tja, wat is een zonnige Kroatische dag zonder ijsje, dat kan toch niet !!

Om 15.30 uur waren we weer terug op de camping en zijn, na eerst een verfrissende douche te hebben genomen, lekker het zwembad in gedoken. Tot 17.30 uur hebben we het daar uitgehouden en zijn daarna, voor de laatste keer, nog even naar de supermarkt in Pula gereden om de laatste boodschappen, onder andere voor de terugreis, te kopen en uiteraard nog een aantal foto's te schieten voor het fotoboek.

Na het avondeten zijn de meiden nog even op de camping naar de winkeltjes gegaan om een armbandje te kopen en ben ik nog even gaan internetten. Ooh jaa, bijna vergeten, of we dag voor vertrek nogeven toeristenbelasting wilden afdragen. Hebben ze al zoveel aan ons verdiend, moeten we dat ook nog eens afdragen :-) Kostte ons nog eventjes 420 Kunaatjes. Daarna wilden de meiden voor de laatste keer nog op de trampolines . . jaajaaaa . . wie ben ik dan om NEE te zeggen he, dus . . daar gingen ze, voor de laatste keer dan, zo hoog mogelijk springen, de gekste salto's en wij konden alleen maar toekijken en hopen dat het allemaal goed zou gaan. En dat ging het gelukkig allemaal, wat een opluchting voor de laatste avond.

Daarna zijn we lekker gaan douchen en om een uur om 23.00 zijn we lekker ons mandje in gegaan, op naar de dag van vertrek . . .