Balos, je moet er wat voor over hebben, maar dan krijg je ook een mooi stukje natuur.
Om 08.00 uur ging de wekker, ik friste me een beetje op, pakte alles bij elkaar en we aten allebei een beker Griekse yoghurt. Om 09.00 uur zaten we in de auto op weg naar Balos. Onderweg haalden we een Frappé en Boughatsa, lekkerrrrr. Het was 5 kwartier rijden over een normale weg en toen begon de 7 km over een rotsachtig bergweggetje. Natuurlijk waren we niet de enige en reden we stapvoets achter elkaar aan in ruim een half uur naar de parkeerplaats vanaf waar we lopend verder moesten.
Eenmaal op het strand was er niets meer te koop dus boven kocht ik nog 4 flessen water en toen kon de afdaling over de rots trappetjes van 2 km gaan beginnen. Op zich was het vrij aardig te doen als je maar goeie schoenen aan had, en dat hadden we dus ook maar gedaan. Onderweg naar beneden was het uitzicht adembenemend, het was absoluut toen al de moeite waard om dik een half uur naar beneden te moeten lopen. We dachten nog maar even niet aan de terugreis hahaaaa.
Wat was dit nog een mooi stukje natuur zeg, pastel blauwe kleuren zee, en echt witte stranden. Wat me wel verbaasde was dat er strandbedjes en parasols stonden, ik dacht echt dat er niets was. We liepen even over het strand, door het water naar de andere kant. Het was heel erg rustig gelukkig dus konden we hele mooie foto's maken in de natuur die Balos heet. Na de foto's kozen we toch ook maar voor een strandbedje en een parasol, zelfs de prijs viel reuze mee, we betaalden maar 7,00 voor alles!
De zon was heel heet, en de wind was heel hard en dat was dan weer een gevaarlijke combinatie .. en dat heb ik geweten aan het eind van de dag, best wel verbrand zeg maar :-) Na een kwartiertje liggen zijn we het kraakheldere water in gelopen, het was ondiep en je kon ver lopen, het was niet eens koud. Ook dat leverde weer leuke foto's op. Terug op het bedje was het snel op je handdoek gaan liggen want de wind was heeuul erg hard, maar met een klein beetje behendigheid lukte dat wel.
En toen was het genieten van de rust, genieten van de warmte van de zon en genieten van de mooie natuur, de mooie natuur die nog iets mooier werd toen er er 2 mooie dames vlak voor me synchroon van kleding gingen wisselen. Ze wisselden tegelijkertijd van bikinibroekje (de 1 was om te zwemmen, en dat minibroekje was om te zonnen) ze hingen tegelijkertijd de natte bikini broekjes aan de parasol en tegelijkertijd deden ze hun bovenstukje uit en hingen die ook aan de parasol ... wat kan de natuur toch mooi zijn he ;-)))
Opeens verscheen er nog zo'n mooi stukje natuur op het strand, een best wel grote berggeit liep gewoon tussen de mensen door op zoek naar wat eten. Hij liep overal langs en snuffelde overal aan, zelfs de prullenbak was niet veilig voor hem hahaaaa. Tot 14.30 uur hebben we lekker van de zon, van Balos en van de natuur genoten en toen ging de reis / klim naar boven beginnen. Vooral het eerst stuk was heel zwaar, dat was best steil met allemaal los zand waar je steeds weer in wegzakte. Daarna kwamen de rotsen... Een lang en best steil pad met een uitgehouwen trap-idee, lange treden, hoge treden en steile treden, het zat er allemaal in. We hebben er in 1x ruim een half uur over gedaan om boven te komen en de 2 flessen water die we daarvoor hadden bewaard hadden we ook echt nodig en zijn op gegaan :-)
Boven konden we nieuw water kopen en even later kon de rit van 7 km over de rotswand gaan beginnen. Ook dat was ruim een half uur hobbelen en bobbelen soms steil naar beneden, ik had medelijden met onze auto. Wat reed het weer lekker toen we weer op de gewone weg reden, binnendoor reden we in een klein uurtje weer naar huis waar we, na een frisse douche, op het terras even een lekkere Griekse salade namen voor de vitamientjes. 1 Ding had ik niet goed gedaan deze dag, en dat was insmeren tegen de zon, met die harde wind merkte je het niet, maar ik was dus behoorlijk verbrand ... stupid me!!
In de avond zijn we weer uit eten gegaan, en waarom iets anders zoeken als je weet dat het ergens goed en lekker is. Juist ja, we gingen weer terug naar restaurant Sta Karvouna en ook dit keer hebben we heerlijk gegeten, de meiden daar waren weer gezellig en de Ouzo werd nu echt niet verdund met water hahaaaaa. In hetzelfde restaurant zat ook een mooie vent met een mooie lach, hij had zo de broer van papa van restaurant 1930 in Oud Chersonissos kunnen zijn. Zijn lach was echt aanstekelijk en wij werden er ook helemaal vrolijk van. Even later kreeg hij Raki, dat vond ie maar niets en hij begon over Ouzo. Toen ik hem mijn T-shirt liet zien die ik aan had (Ouzo connecting people) lachte hij weer zo hard hahaaaa. We hebben even lekker zitten kwekken en hij vroeg of we ook nog even een bar indoken, maar wij waren nog lang niet klaar met eten. Al lachend namen we afscheid van die 4 die uit Zweden kwamen.
Nadat we hadden afgerekend en byebye tegen de meiden hadden gezegd hebben we nog even kort met de eigenaresse gepraat. Daarna zijn we de grote lange winkelstraat nog een keer door gelopen en zagen we die Zweden heel toevallig ook nog ergens zitten, het was nog 1x lachen en toen zij wij richting huis gelopen, het was een geweldige dag geweest en om 23.30 was het helemaal niet erg om lekker ons bed in te duiken zzz zzz zzz