De wekker stond op 07.30 en we gingen op zoek naar Devils Port.
Ja hoor, daar was dat bekende geluid weer, het geluid van mijn wekker.... Neeeee, of toch jaaaa?! Het was jaaaaa, want we gingen op zoek naar Devils Port oftewel Limania Beach aan de oostkant van het schiereiland van Chania net boven de luchthaven.
We wilden om 08.15 vertrekken en zoals altijd werd dat wat later hahaaa, maarrrrr om 08.17 (valt mee he ;-) reden we weg, op zoek naar genoeg flessen water en 2 belegde broodjes. Dat water hadden we zo gevonden maar een vers belegd broodje was waar lastiger. Ik besloot de snelweg maar op te gaan en ergens in de buurt van Chania iets te zoeken en natuurlijk vonden we een bakkertje met verse broodjes en een Frappé.
Het was nog een kwartier rijden en toen ging het steil omhoog met allerlei haarspeldbochten.. Uhhhh omhoog?? Yeaaahhh steil omhoog met heel mooi uitzicht op de luchthaven, dat dan weer wel. Maarrrrrr omhoog was niet goed, en sterker nog, bovenop liep het dood whahaaa... Robski had dus weer eens een afslag gemist. Okee we reden die haarspeldbochten weer terug naar beneden en namen de afslag die we gemist hadden, steil naar beneden, zoals het hoorde gingen we naar beneden in plaats van naar boven hahaaaa.
Het was gelukt, we stonden opeens stil dus dat was het punt waar we de auto moesten parkeren en vanwaar we moesten gaan bergbeklimmen. En dat was het echt, sommige stukken leken echt onmogelijk. Met handen en voeten en vooral goed kijkend waar je je voeten neerzette, lukte het ons om naar beneden te klimmen...
We waren lekker vroeg dus het was echt nog rustig, buiten ons waren er nog zo'n 10 anderen dus ruimte genoeg. Niet alleen ruimte genoeg maar ook in het water was het heel stil, geweldig moment om foto's te maken natuurlijk voordat het druk zou gaan worden. Het water was kraakhelder, het strand bestond uit kleine witte mini kiezelsteentjes, echt waren mooi stukje Griekse natuur!!
Na wat foto's gemaakt te hebben was het toch even zwemmen in dit paradijselijke water, en daarna was het plat op je handdoek genietend van de zon die stond te stralen aan een strakblauwe lucht met een temperatuur van rond de 30 graden, iets wat je vakantie kan noemen! Als je vanaf je handdoek omhoog de bergen in keek dan kreeg je echt dat gevoel van ... "Hebben we dat echt gedaan?! Zijn we echt die steile rotsen omlaag geklommen?!"... en dat gaf dan wel weer een cool gevoel hahaaaa. We deden onze oogjes maar even dicht en genoten van de (toen nog) rust en de schoonheid van de natuur.
2 uurtjes later was het echt druk geworden, heel veel mensen op een klein stukje strand, heel veel herrie en de schoonheid van de natuur was op die manier ver te zoeken, voor ons was het dus tijd om op te stappen. We pakten onze spullen bij elkaar, ik deed mijn rugzak weer op mijn rug en we begonnen weer aan de klim naar boven. Ik moet zeggen dat het wel zwaarder was naar boven maar zeker wel makkelijker. Je kunt je veel meer orienteren en zorgen dat je goede houvast hebt met je handen, ons klimmetje duurde zo'n 20 minuten en toen konden we ons boven bij de auto ff omkleden om weer lekker terug naar ons penthouse te rijden :-)
Was het niet eens tijd voor een ijsje, ons allereerste ijsje op Kreta hahaha. Yeaappp dat was het inderdaad. En als we dat nou eens zouen combineren met een bezoekje aan de oude haven van Chania ?? En dat deden we, ik reed naar een parkeerplaats net buiten The Old Port of Chania en we zijn aan de wandel gegaan. In de haven zelf was het nog even spectaculair, er zwommen 3 reuze waterschildpadden en dat was geweldig om te zien. Een paar foto's een klein filmpje en gewoon weer even genieten van ook deze mooie natuur.
Toen was het echt tijd voor een ijsje, we wisten van de vorige keer waar het echt lekker was, dus daar liepen we dan maar naartoe .. en echt, dit ijs werd voor je neus klaar gemaakt en smaakte zo heerlijk .. dan was weer ff genieten .. en dat hebben we dan ook gedaan zittend op een bankje, kijkend naar de oude haven en alle mensen die voorbij liepen. We liepen terug naar de auto en heel relaxed zijn we binnendoor naar huis terug gereden.
De muziek in het zwembad stond weer op een lekker volume, en die trance muziek en mixen waren heerlijk om naar te luisteren. Ik schonk voor allebei een OUZO in en Jamas!! Proost!! Zo hebben we de middag weer lekker vol gemaakt.
Rond 21.30 uur zijn we op pad gegaan, eerst even langs dat schoenenwinkeltje om ByeBye te zeggen met nog een Ouzo erbij. Ze zag ons al aankomen en ging gelijk 2 glaasjes Ouzo pakken. Ria sloeg het dit keer over dus ik prooste maar met Maria (zo heet ze) zelf, en natuurlijk een paar foto's erbij, het was gewoon weer ff gek doen maar owww zooo gezellig gek doen. Deze familie had een mooi concept. Overal hingen foto's van hoe ze zelf de schoenen maakten, en elke klant kreeg een Welkomst Ouzo. Vorig seizoen is er ongeveer 300 liter Ouzo doorheen gegaan :-)
Onze maagjes rommelden weer en voor de laatste avond in Plantania wilden we gewoon weer bij Sta Kouvarna gaan eten, dus dat deden we ook. De eigenaresse zat lekker in Monte Carlo en het leek opeens veel relaxter allemaal in de zaak, we werden alweer snel herkend en namen een tafeltje direct aan de weg. De zweedse blonde die daar ook werkte kwam gewoon bij ons aan tafel zitten en vroeg wat we wilden eten en drinken. Het viel haar op dat ik de Griekse kaart had gehad en niet de Engelse en zo kwam het weer op de griekse taal en het alfabet.
Zij was hier zelf vanaf februari en kon het alfabet nu ook wel, maar net als ik zoveel moeite met de grammatica en de verschillende soorten letters. Het was wel weer grappig om steeds meer te weten te komen over hoe iedereen het Grieks ervaart. Even later kreeg ik mijn Mythos en mijn Ouzo (dat wist ze al te voorspellen) en Ria kreeg haar Spare ribs mountains .. ik ging gewoon weer voor de mixed grill.
Ik had mijn Ouzo T-shirt weer aan en raakte zo weer aan de praat over de verschillende soorten Ouzo met 1 van de mannen daar. Uiteraard kwam het op de Ouzo Plomari waarvan ik zelf vind dat het de Nr. 1 is .. en heel veel zijn het met me eens. Hij wist er wat leuks over te vertellen. De Grieken maakten altijd Ouzo voor eigen families, en soms voor meerdere families in het dorp, bij Plomari is het zo gegaan dat die opeens 'ontdekt' werd zeg maar en zo is de fabriek ontstaan, helemaal niet bedoeld voor de grote produktie maar door het succes, en uiteraard de allerbeste smaak, is het geworden wat nu is, grappig om te weten.
Nadat we weer wat Selfies hadden gemaakt met die dwaze meid , en nadat we weer heerlijk hebben gegeten, kwam er Raki op tafel .. poeheee, het was een behoorlijke alcoholische dag vandaag .. we namen afscheid, misschien tot volgend jaar en ik liep een beetje waggelend naar huis hahaha .. We hebben nog even op het terras gestaan en zijn om 00.30 uur op bed gaan liggen .. alwéér een geweldige dag met mooie ervaringen dat mooie herinneringen zouden gaan worden .. zzz zzz zzz