De parade kijken op het Syntagma plein en in de zon zitten op de Apenrots.
Die kerkklokken konden er wat van zeg, eerst om 06.00 uur en later om 08.00 uur nog een keer, misschien kwam dat wel omdat het zondag was. Om 09.30 uur gingen we naar beneden, we haalden een vers croissantje en liepen via de Winkelstraat Ermou naar het Syntagma plein. Voor het parlementsgebouw was elke zondag om 11.00 uur een parade van alle Griekse Evzones die de wacht om de beurt houden en traditioneel worden afgewisseld. We stonden om 10.30 uur in de straat waar de parade zou zijn. Het was al behoorlijk druk aan de zijkant van het gebouw en langs de weg werd het ook al steeds drukker. We konden nog net een plekkie veroveren direct langs de straat en we bleken net op tijd te zijn. 10 Minuten later stond het echt vol, zowel aan de straat als aan de zijkant. Wij dachten dat we nog wel 20 minuten moesten wachten maar dat viel mee, rond 10.50 uur kwam de parade al aangelopen, en dat klopte ook wel want om 11.00 uur moesten die 2 Evzones natuurlijk worden afgewisseld, dus voor die tijd moest alles al gebeurd zijn.
De stoet kwam vanaf links aangelopen, muziek erbij en ze liepen ons zo voorbij, ze gingen het plein op waar ze stil gingen staan. Dat was het moment dat het publiek de straat over mocht steken om aan de rand van het plein te gaan staan, dat was letterlijk rennen voor een goed plekkie, hahaa heel grappig, ik gebruikte mijn ellebogen ook even en we stonden perfect. Vlak hierna werden de 2 afgewisseld en even later vertrok de parade weer, het publiek moest weer naar de andere kant van de straat en even later liepen ze voorbij en verdwenen ze de hoek om.
Wij liepen weer terug naar Monastiraki en besloten om dan eindelijk Bougatsa te gaan eten bij Bougatsadiko in Psirri. Zonder het de 2e dag te hebben geweten zaten we naast Bougatsadiko toen we bij Beer-time zaten te eten, het was dus niet moeilijk om het te vinden haha. Er was een leuk tafeltje vrij, we gingen zitten en bestelden Thee, Frappé, Orange cake en natuurlijk warme bougatsa. Het was zo'n gezellig plekkie daar, en dan was het ook nog eens lekker genieten van deze zoetigheden, okee af en toe zo'n verdwaalde harmonika muziekant .. die namen we op de koop toe!
Het was tijd voor de Apenrots, we brachten eerst het fototoestel naar de kamer en ik zocht even uit hoe we daar moesten komen. Het makkelijkste was om de metro naar Syntagma te nemen en van daar bus 230 te nemen die ons naast de Acropolis af zou zetten, daar waar de weg was naar die rots. Zo gezegd zo gedaan, het zonnetje scheen lekker dus het was genieten buiten in December. De Acropolis zelf lag vol in de zon terwijl en hele donkere wolken boven hingen, het was een mooi gezicht. Toen we zelf op de rots zaten hadden we nog net even zon, en toen kwamen de wolken helaas, de zon is op de rots niet meer terug gekomen, maar toch hebben we heel relaxed zitten genieten van het uitzicht over Athene, wat een rust en wat een mooie view!!!
We liepen over de steile weggetjes terug naar beneden en kwamen door gezellige straatjes met lange trappen naar beneden waar dan weer overal restaurantjes waren en waar de tafeltjes op de trappen stonden die vol zaten met druk kwekkende Grieken met hier en daar een verdwaalde toerist.
Het was de 3e dag op rij dat we best wel druk bezig waren geweest dus we deden even een stapje terug, we haalden een Pita Gyros en zijn toen lekker even terug naar onze hotelkamer gegaan, gewoon even relaxen en ik had de tijd om mijn dagboek een beetje bij te schrijven, want zonder dat ik het doorhad kon de achterstand soms best wel oplopen. Op facebook zag Ria dat Tony Meoli was overleden, mijn oude buurman uit Gorinchem, triest nieuws dus we hebben Yvon en haar kids gecondoleerd.
Van die Duitser die we de vorige dag hadden ontmoet hadden we de tip gekregen om eens te gaan eten bij Avli, een stukje verderop in de straat. Ria had die zelf ook al gevonden maar dit bevestigde het maar weer. Als je niet wist dat er een restaurant achter deze deur zou zitten dan zou je er zo voorbij lopen, heel veel graffiti op de muren en een deur .. gewoon een deur met een heeuul klein bordje erboven "AVLI", dat was het. We liepen naar binnen en het was inderdaad heel erg smal, aan de kant veel te kleine tafeltjes en yeaapp, het was druk, best druk maar wij konden nog net een tafeltje pakken.
Een half uurtje later was het echt volle bak, soms werd er gewoon in het midden ergens een tafeltje tussengeplaatst maar veel moesten ook weer vertrekken omdat het gewoon vol = vol was. De kaart was vrij eenvoudig maar de smaak was echt geweldig, dit was ook weer zo'n kleine familie restaurant waar mama in de keuken stond, die je overigens zo kon zien staan. Wat voor type mensen kwamen hier ?? Nou, echt alle soorten, jong en oud, casual en deftig leuk om te zien hoe dat allemaal bij elkaar zat. Rond 21.30 uur gingen we er weer vandoor, en wat denk je .. dit was de eerste avond dat ons lichtje uit ging hahahaa. We zijn lekker naar onze kamer gelopen en heel voorzichtig zijn we op bed gaan liggen .. om 22.30 uur sliepen we volgens mij al hahaha, het was weer een mooie dag geweest zzz zzz zzz