Het symbool van de wijsheid van Athene bezocht in de vorm van Grafity en de laatste volle dag in Athene.
We gingen op zoek naar "De Uil". De Uil staat symbool voor de Godin van de wijsheid uit Athene. Ergens midden in Athene zou deze Uil op een muur geschilderd moeten zijn door middel van Grafity. We wilden eerst nog maar een keer een poging wagen om de Metrokaartjes voor de luchthaven om te ruilen voor digitale, want dat moest nog steeds gebeuren. We liepen Monastiraki en daar waar we een dag eerder door werden gestuurd naar Station Omonia .. juist ja, daar waar we ook weer weg waren gestuurd .. zuchtt .
Ik zag dezelfde dame weer zitten achter het loketje, geen vervelende dame om te zien hoor, hahaha, een blonde dame met 2 flinke grote pluspunten zeg maar, of je wilde of niet, je kon er niet omheen, en vooral niet afzakken met je ogen dan Robski .. hahaha. Ik vertelde van Omonia en ook zij zei toen dat ik naar een andere kantoor moest, die naam kwam overeen met wat ik hoorde van alle anderen, ik vroeg of ze het op wilde schrijven en daarmee gingen we weer verder op pad.
We namen de metro naar het dichtstbijzijnde metro station en .. juist, we kochten eerst een vers klaargemaakt broodje. het was echt niet normaal hoeveel van die luxe grote broodjes en koffie zaken je had. Echt super groot, vaak 2 verdiepingen waar je ook lekker kon zitten kijkend naar al het voorbijtrekkende volk, heerlijk om te doen.
Wij namen onze broodjes mee en gingen aan de wandel. Het mooie van goede voorbereiding is, dat je vaak niet echt hoeft te zoeken, je pakt Google maps erbij, loopt de route en hoppaaahhh, daar was de Uil dan. De Uil was gemaakt op de hoek van een muur, gewoon in een woonwijk tussen de flats in, de locatie was dus niet bijzonder te noemen, maar het feit dat de Uil echt op een muur van 8x4 meter stond maakte het wel weer bijzonder. Na was foto's gingen we de volgende poging wagen om onze Metrokaartjes voor het vliegveld om te ruilen.
We namen de bus en stapten even later uit, het was nog 300 meter lopen dus dat was het probleem niet. Okee we stonden voor de deur van de straat Metsovou nummer 15 (Deka-pende) waar de organisatie O.W.S.A zou moeten zitten die over deze kaartjes ging. Ik liep naar binnen, zag alleen oude mannen en 1 riep naar me zoiets van "Wat mot je?", zoals ik het schrijf, zo kwam het er uit ook, wat een sufkut!! Okee, ik zei wat ik kwam doen, hij vroeg het aan een collega bureaucraat en het antwoord was "NO" .. en ze gingen weer verder .. hmm, daar stond ik dan na die hele wereldreis met het antwoord Nee .. daar deed ik het dus niet voor dus ik vroeg het gewoon nog een keer en zei dat ik speciaal hiernaartoe was gestuurd .. die ouwe sukkel keer me aan en zei eerst met een handbeweging "opzouten" en later zei die opeens, ga maar naar de eerste verdieping, en de mazzel .. Zooo dan, dat was nog eens een mooie kennismaking met de Griekse bureaucratie (!).
Okee, we gingen naar de eerste, daar was het ten eerste bloedheet en daarnaast ook .. druk !!! Er zaten allemaal oudjes te wachten op dichte deuren die heel af en toen opengingen zodat er weer 1 naar binnen mocht, die kon wel eens een uurtje gaan duren. Als het aan mij had gelegen dan was ik gelijk weer omgedraaid, zoek het het lekker uit met dat kut-kaartje dacht ik .. maar Ria zag de lol er wel van in dus we bleven staan. Even later kwam er een dame naar buiten van deze organisatie en ging naar beneden .. toen ze terug kwam heb ik haar op de trap aangehouden en mijn probleem verteld, en ik scoorde hahahaa. Heel zachtjes zei ze "loop maar even mee" en we gingen die deuren door die maar dicht bleven voor de anderen, ik voelde alle ogen in mijn rug...
Het was heel erg stil daarbinnen en ook ontzettend warm, zeg maar heet. Ik ging op een stoel zitten midden tussen stapels papieren en de dame ging voor me aan de slag. Er kwam een nieuw formulier tevoorschijn die ze helemaal in ging vullen en opeens vroeg ze of ik een Paspoort bij me had .. uhhh, hellppp, nee die had ik niet maar ik wist wel dat ik op mijn iPhone een mapje met foto's van mijn pasjes had, en daar zat ook mijn rijbewijs tussen, en dat was mijn geluk. na een kleine 10 minuten kreeg ik nieuwe metro-kaartjes. Ik gaf haar een hand en wenste haar Fijne Kerstdagen en zei wenste mij dat ook. Ik bedankte haar nogmaals en mocht dat snikhete hok verlaten, Ria stond nog te wachten tussen de oudjes en snel liepen we lekker naar buiten, snel de hoek om een soort Kerstmarkt op en daar hebben we even een broodje gegeten en zijn we even overheen gewandeld totdat we de bus naar het Syntagma plein weer namen, dat was maar 20 minuten rijden.
We gingen even op de trap zitten kijkend naar de mensen die in alle soorten en maten voorbij kwamen, leuk was dat hahaa. Het was tijd om eindelijk een kado voor Ria te gaan kopen, voor haar verjaardag had ik een cadeaubon gegeven voor een bedel van Pandora. Eerst moest ik een Geldautomaat zien te vinden, en juist als je ze nodig hebt, dan vind je ze niet. Nadat ik had gecashed liepen we Pandora binnen, een kwartier later liepen we naar buiten met 3 bedeltjes, Ria happy en ikke happy :-)
Was het niet weer eens tijd voor een Powernap, echt wel dus we liepen terug naar Monk Suites en gingen even lekker relaxen op bed .. zonder uitzicht dan, want dat was het enige dat ontbrak aan de suites. Na anderhalf uur zijn we weer over het Monastiraki plein gaan wandelen, gewoon even straatjes in waar we nog niet doorheen waren gelopen, voor de laatste keer nieuwe ontdekkingen doen voordat we op onze laatste avond gingen eten bij Beer-time, gewoon nog een keer omdat het er gezellig en goed was. The Old Lady (geintje) had een dagje vrij dus die gast met zijn lange haar en hoedje op was de baas over de muziek, en het werd een Hardrock uurtje hahaha, geweldige muziekkeuze had hij, en het eten was ook weer heerlijk, het was een mooie laatste avond. We kochten op de terugweg nog een fles water en zijn toen even naar de Veen gaan bellen om te vragen hoe het was met vaders na de operatie voor een nieuwe heup, gelukkig ging het best goed naar omstandigheden. Om 23.45 uur gingen we lekker slapen, onze laatste nacht in Athene, maar wat hadden we veel gedaan en wat was het gezellig geweest