Nog een laatste dag genieten en weer terug naar huis gevlogen.

Voor Griekse begrippen was het bed van Monk Suites heerlijk, we hadden dus ook weer lekker geslapen en waren rond 08.30 uur wakker. Uitchecken moesten we om 11.00 uur en het werd even flink puzzelen met de koffer. We hadden maar 1 koffer van 20kg geboekt, op zich geen probleem maar we hadden best veel gekocht, kleding, snoepies, een jas, schoenen .. dat ging best in de kilo's lopen allemaal hahaha. Ik besloot om toch maar 5kg bij te kopen zodat mijn koffer nu 25kg mocht wegen, je moet toch wat he haha.

Ik checkte alvast online in we zijn de koffer in gaan pakken. Daarna was het douchen en het laatste half uurtje gewoon even 'hangen' op bed nog .. toen zijn we naar beneden gelopen, we konden de koffer bij Evagelia achterlaten dachten we, maar dat liep bijna even anders. Er was niemand te bekennen bij de receptie dus ik ging maar bellen naar het Hoofdkantoor, ja hoor, we konden daarnaartoe komen lopen om de koffer achter te laten... Lekker dan!! Opeens zagen we de schoonmaakster en ze kwam gelijk naar ons toe. We hadden 2 biertjes voor haar op het bed laten liggen met een bedankje op een briefje dus ze moest gelijk lachen. We konden de koffer bij haar achter een deur zetten, dat scheelde weer een wandeling met een zware koffer!

Even later zijn we lekker nog even door Athene gaan wandelen, we kochten voor de laatste keer een broodje en wat te drinken op het Omonia plein en liepen toch nog een keer naar het Syntagmaplein, dat was toch wel een hele gezellig place to be!! We hadden nog een idee, er was een heel klein wijkje in Athene dat een beetje de eilanden na moest bootsen met wit blauwe steentjes en trappetjes, ik keek op Maps waar we heen moesten en we gingen aan de wandel en kwamen uit aan de onderkant van de Acropolis. Nadat we wat zwerfpoezen hadden geaaid, hadden we het dan toch gevonden en het zag er inderdaad heel grappig uit, het was heel klein maar wel grappig.

Daarvandaan liepen we terug naar beneden, nog 1x door de winkel straatjes op zoek naar ... uhhhh verse jus d'orange hahaaa en dat vonden we bij Nancy's Sweet home in Psirri, voor het lekkere namen we er ook voor het eerst Loukoumades bij, de soort kleine griekse oliebollen overgoten met honing, heel lekkerrr. We liepen verder de winkelstraat in om nog een fles Ouzo Plomari te kopen voor Robski, die was zo gevonden maar ik wilde ook nog een Griekse Koffie mixer en dat was wat lastiger te vinden. Uiteindelijk was die ook in de pocket en konden we uit gaan checken. We pakken onze spullen, konden nog even gebruik maken van het toilet en liepen naar de Metro.

Het was ontzettend druk op het station en we moesten zeker nog 20 minuten wachten dusssss, dus was mijn plan om een Metro de andere kant op te nemen, en daar weer om te draaien in de hoop dat het daar rustiger zou zijn, en dat was het ook. Het perron was helemaal leeg toen we aankwamen en het duurde nog maar 8 minuten voordat ie kwam, dat scheelde toch weer 12 minuten wachten. In de metro was het wel rustig maar helaas, geen zitplaats en we moesten bijna een uur reizen ....hmmm na 10 minuutjes te hebben gestaan konden we dan toch nog zitten en reden we relaxed naar de luchthaven.

20 Minuten later hadden we onze boardingpassen in onze hand, en wat was ik slim geweest om 5kg bij te boeken want de weegschaal gaf 23,8 kg aan, pffieuww geen probleem dus hahaaaa. We gingen door de security (zonder problemen of extra onderzoekjes dit keer) en konden even lekker gaan zitten, geen wachten dus tot we konden boarden. Om 19.25 uur gingen we in de rij en even later reed de bus ons naar de Boeing 737-800. Ik gaf purser Fred een hand (hij wist al precies wie ik was) en ik gaf de Griekse Kerstkoekjes, ik stelde me voor aan de anderen en dook ook maar even de Cockpit in om hoi te zeggen. Philip (Co-piloot) kon ik al 9 jaar en we werden ook direct uitgenodigd om in de Cockpit te komen zitten, waauuwww geweldig weer, heerlijke collega's.

Van Vincent kregen we gelijk 2 flesjes water en Fred zei direct dat we ook bij de nooduitgang mochten gaan zitten, wat een gezelligheid weer he. Ik liep even naar de nooduitgang waar Suzanne ook stond, ze deed toch nog even de Safety-briefing omdat dat nou eenmaal verplicht was voor mensen op deze plaatsen, in geval van nood moeten zij de nooduitgang openen. Daarna verdween ik snel weer de cockpit in bij Philip en Tonny. Het was weer een geweldige ervaring, zoiets gaat echt nooit vervelen, na 45 minuten ging ik weer even terug naar Ria en kregen we weer genoeg eten en drinken aangeboden :-) Toen was het tijd om even met de dames achterin te gaan babbelen, sociale contacten moet je bij blijven houden he, zelfs op 40.000 voet hoogte haha. Een half uur voor de landing mocht ik weer de cockpit in, het was weer een mooi en gezellig duo maar aan de andere kant oww zo serieus, heerlijk. We landden op de Polderbaan en een kwartier later stonden we bijna aan de gate, maar helaas, ze waren vergeten de elektronische afstandsmeter aan te zetten zodat we niet tot aan de gate door konden rijden, ook dat duurde 5 minuutjes en toen konden we afscheid nemen en uitstappen.

Bij de bagageband zagen we die Griek van Delphi nog even, we hebben zeker nog een kwartier met hem staan praten en toen namen we de bus naar Schiphol Oost, ik pakte de auto uit de garage en 20 minuten later .. waren we alweer thuis. Melissa was er niet en Celine lag lekker op bed, we hebben alleen even hoi gezegd en zijn toen maar gelijk door naar bed gegaan .. na een half uurtje nagenieten was het toch echt zzz zzz zzz .. Het waren 6 geweldige dagen die heel snel voorbij waren gegaan, en dat is een goed teken, Ta Leme was zeker toepasselijk, dat betekent "Tot Ziens" !!!!!